Wszyscy podatnicy, w tym również osoby fizyczne, których miejscem zamieszkania do celów podatkowych jest Polska, podlegają tutaj opodatkowaniu. Osoby zamieszkujące Polskę zgodnie z zasadą rezydencji mają nieograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, że wszystkie uzyskane dochody podlegają opodatkowaniu (krajowe i zagraniczne).

Ustalenie rezydencji podatkowej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT tylko rezydenci polscy muszą rozliczać się w Polsce, a osiąga się taki status, gdy pobyt w kraju przekracza 183 dni lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada się centrum interesów gospodarczych bądź osobistych. Za rezydenta można uznać nawet osobę, która cały rok spędziła za granicą, ale posiada rodzinę w Polsce i planuje powrót do kraju.

Rezydent podatkowy może uzyskiwać jednocześnie dochód w kraju i za granicą. Może to być również umowa o pracę, cywilnoprawna, wynajem nieruchomości, sprzedaż praw autorskich czy pozarolnicza działalność gospodarcza. Osoby niebędące rezydentami muszą rozliczyć się z dochodów uzyskanych tylko w Polsce.

Konwencja MLI

Założeniem międzynarodowej konwencji MLI jest zapobieganie uchylaniu się od płacenia podatków i przenoszeniu zysków. Polska dołączyła do MILI 29 września 2017 r. Konwencja ma na celu zastąpienie metody rozliczenia z progresją na metodę proporcjonalnego odliczenia.

Metoda z progresją polega na zwolnieniu w Polsce z rozliczenia dochodu osiągniętego za granicą. Wysokość zarobków otrzymanych za granicą ma jednak wpływ na ustalenie stopy procentowej, zgodnie z którą obliczony zostanie podatek od dochodu otrzymanego w Polsce. W tym przypadku PIT-36 powinien zostać złożony tylko wtedy, gdy poza dochodami osiąga się również dochody w kraju.

Metoda proporcjonalnego odliczenia polega na rozliczeniu w Polsce dochodów osiągniętych za granicą. Każdy podatnik korzystający z tej metody ma możliwość odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku polskiego. Wysokość odliczenia musi być proporcjonalna do wysokości podatku od dochodu w danym państwie. Każda osoba rozliczająca się w ten sposób musi złożyć PIT-36 z załączonym PIT/ZG.

Konwencja MILI zmienia metodę wyłączenia z progresją na metodę proporcjonalnego odliczenia, co znaczy, że osoba rozliczająca się zobowiązana jest do:

• złożenia PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG;
• obliczenia podatku od dochodów zagranicznych, od którego można odjąć podatek już zapłacony za granicą;
• zapłaty miesięcznych zaliczek na podatek (w przeciągu 20 dni po powrocie do kraju)

Zwrot podatku

Osobom pracującym za granicą często przysługuje zwrot podatku wynikający z korzystania z ulg podatkowych lub kwot zwolnionych z podatku. Pracodawcy nie rozliczają ich w trakcie pobierania zaliczek na podatek, a wskazują dopiero w rozliczeniu rocznym. Zaliczki opłacane przez pracodawcę w trakcie roku są wyższe niż podatek z deklaracji rocznej i w związku z tym występuje nadpłata. O jej zwrot można starać się, będąc za granicą, jak również po powrocie do Polski.

Zwrot podatku z Niemiec przysługuje każdemu, kto pracował legalnie w tym państwie, a pracodawca pobierał zaliczki na podatek dochodowy. O zwrot nadpłaconego podatku w Polsce, można starać się w ciągu 4 lat od zakończenia pracy w Niemczech. Dokumenty, które należy złożyć w urzędzie skarbowym:

• karta podatkowa, wystawiona przez pracodawcę,
• zaświadczenie EU/EOG, zaakceptowane przez urząd skarbowy w Polsce.

Zwrot nadpłaconego podatku z Belgii można uzyskać do 3 lat wstecz. Osoby zatrudnione w tym kraju mają prawo do wielu różnych ulg np. zniżki na mało zarabiającą, niepracującą czy niepełnosprawną żonę lub dziecko. W urzędzie skarbowym należy przedstawić:

• kopię dokumentu tożsamości,
• kartę podatkową Fische, obowiązującą w Belgii, którą pracodawca zobowiązany jest dostarczyć do kwietnia kolejnego roku,
• numer konta bankowego.

Osoby, które były zatrudnione w Austrii mogą starać się o zwrot podatku do 5 lat wstecz. Jeżeli okres zatrudnienia trwał do 6 miesięcy, można uzyskać zwrot całej kwoty podatku, który został potrącony. Jeżeli czas pracy był dłuższy niż 6 miesięcy, warunkiem do uzyskania zwrotu podatku jest uzyskanie w danym roku co najmniej 90% dochodów w Austrii. Do rozliczenia wystarczy wydawany przez pracodawcę Lohnzettel (PIT za dany rok podatkowy). Starając się o zwrot podatku, można liczyć również na różnego rodzaju ulgi takie jak:

• Pendlerpauschale – zwrot za dojazdy do pracy powyżej 20 kilometrów, które trzeba potwierdzić, okazując rachunki za paliwo lub bilety,
• Mehrkindzuschlag – ulga dla rodzin posiadających więcej niż troje dzieci. Na 4 i kolejne dziecko można otrzymać 30 euro, składając co roku odpowiedni wniosek,
• Kinderfreibetrag – pobierając podatek na dziecko przez co najmniej 6 miesięcy, można starać się o zwrot około 200 euro rocznie za każde dziecko,
• Kinderbetreuungsgeld – 2300 euro rocznie zwrotu za opiekę nad dzieckiem niepełnosprawnym lub takim, które nie ukończyło 10 roku życia,
• Werbungskosten – zryczałtowane koszty uzyskania przychodów wynoszące 132 euro,
• Arbeitsmittel – zwrot za narzędzia pracy.

O zwrot podatku z Wielkiej Brytanii można ubiegać się do 4 lat wstecz, jednak aby było to możliwe, należy posiadać dokumenty:

• karty podatkowe P45 (wystawiana po rozwiązaniu umowy o pracę), P60 (odpowiednik Polskiego PIT-11) lub Statement of Earnings (zestawienie dochodów) w oryginale,
• w przypadku braku jednego z powyższych dokumentów można przedstawić payslip – pasek z wynagrodzenia, który pracodawca wręcza pracownikom co miesiąc,
• kopia dokumentu tożsamości,
• pełne dane pracodawcy,
• numer ubezpieczenie NIN (NationalInsuranceNumber).

Autor tekstu: Sandra Tyl